Το αυτοκίνητο του παππού.

Σήμερα, αν το είχα, θα έπαιρνα μέρος σε τίποτα ράλλυ παλαιών αυτοκινήτων, αλλά πάλι δεν είμαι για τέτοια σπορ και δεν ξέρω από ποια χρονολογία και πίσω δέχονται συμμετοχές.
Μάλλον θα το είχα βάψει ροζ ή λαχανί και θα είχα ζωγραφίσει λουλούδια επάνω του. Θα το κυκλοφορούσα για φιγούρα! Θα έβγαζα την οροφή και θα ήταν το summer αυτοκίνητο μου! Μοντελάκι του πόσο;;; Κάπου στο δεύτερο μισό των ΄60 θα πρέπει να πρωτοκυκλοφόρησε...(σχόλια και διορθώσεις δεκτά).
Ωστόσο δεν έχουν για μένα σημασία αυτά.
Σημασία έχει ότι ήταν το αυτοκίνητο του παππού. Μ΄αυτό κυκλοφορούσαμε στη Λευκάδα για να κάνουμε την φοβερή απόσταση Βλυχό - Νυδρί, άντε φτάναμε και μέχρι Περιγιάλι ή στου Πασά για μπάνιο.
"Τράγος" το φώναζαν όλοι, παράφραση του Triumph. Χρώμα γαλάζιο, θαλασσινό, σαλόνι δερμάτινο, γυαλιστερό... ταμπλό ξύλινο....κουρσάρα! Απολαύστε το!





Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

1 σχόλιο:

  1. Με τον "τράγο" είδα πρώτη φορά τους μύλους στη Γύρα. Με τον "τράγο" πήγαινα να "δώσω"εξετάσεις όταν δεν είχε λεωφορείο. Βλυχό - Νυδρί 25 λεπτά !!!
    Θυμάσαι τι έλεγε ο παππούς σου ; " Σιγά - σιγά και από δεξιά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή