Mια παραλία που δε σου γεμίζει το μάτι! Πολλοί.... ακόμη και Λευκαδίτες δεν την ξέρουν! Ξένοι την ξέρουν κυρίως από το κάμπινγκ στο Καστρί.

Για να πας, παίρνεις το δρόμο για Βασιλική. Στο Μαραντοχώρι - το χωριό της μητέρας μου - μετά τον "ποταμό" στρίβεις αριστερά στην πρώτη διασταύρωση, διασχίζεις τον κάμπο και μετά αρχίζεις να ανεβαίνεις τους λόφους αφήνοντας αριστερά σου το Μαραντοχώρι και την Εύγηρο! Στην κατάβαση...απέραντο γαλάζιο...νότια...απέναντι Ιθάκη ...στο βάθος ο φάρος. 

Στο τέλος του δρόμου μια μικρή παραλία με μεγάλα βότσαλα και κρυστάλλινα νερά. Κάτασπρα βότσαλα που αντανακλούν το φως του ήλιου και μοιάζει σα να αστράφτει. Νερά παγωμένα συνήθως! Σε ξυπνάνε απότομα! Τι κι αν έξω έχει καύσωνα; Σε κάνουν να νιώσεις ζωντανός, σου λένε κολύμπα, εδώ δεν ήρθες να χαλαρώσεις.... ήρθες να ζήσεις, να αποκτήσεις ενέργεια, κίνηση... μόνο έτσι θα ζεσταθείς λίγο! 

Τον Αύγουστο δε βρίσκεις χώρο ούτε μια πετσέτα να απλώσεις...με χαλάει λίγο αυτό ... αλλά είναι αγαπημένη παραλία και την επισκεπτόμαστε συχνά! Δεξιά της, αν πάρεις το χωμάτινο δρομάκι βγαίνεις στο Καστρί. Αριστερά...μέχρι ένα σημείο πήγα... βράχια που σου επιτρέπουν όμως να φτάσεις εύκολα στη θάλασσα και να κολυμπήσεις με ησυχία μακριά από ....αδιάκριτα βλέμματα! Πιο κάτω .... βίλες ... χτισμένες στο πουθενά... από το πουθενά... Η νέα μόδα των τελευταίων χρόνων...Χτίζονται τα πάντα...παντού... όπως θέλει ο "πελάτης"!!!

Το ταβερνάκι που είναι χτισμένο πάνω από τη μικρή παραλία είναι καλά οργανωμένο και μπορεί να σου προσφέρει όλη την ημέρα ό,τι θέλεις... Εντάξει θα προτιμούσα ένα πιο ήρεμο σκηνικό ...αλλά πλέον σε κάθε παραλία σχεδόν υπάρχει αυτή η ...μέριμνα..ας πούμε...!

Φαντάζομαι ότι κάποτε θα ήταν ένα ιδανικό μέρος για μπάνιο με απόλυτη ησυχία! δεν είναι πια αλλά η ομορφιά παραμένει....Συστήνεται λοιπόν για όποιον δεν την έχει επισκεφτεί...και επειδή δεν τα πάω καλά με τα λόγια..γνωρίστε τη  μέσα από τις φωτογραφίες...!