Ο Αη Γιώργης στο Μαραντοχώρι

Το Μαραντοχώρι είναι ένα χωρίο της νότιας Λευκάδας!



Λίγο πριν μπεις στο χωριό, κόβεις αριστερά σε ένα μικρό δρομάκι και μετά από λίγα λεπτά φτάνεις στο παλιό μοναστήρι του Αη Γιώργη (στο Πισά)...(Βέβαια σαν Πισά, βρήκα να λέγεται ο κάμπος δεξιά του δρόμου, αμέσως μετά τη διασταύρωση για Σύβοτα, αλλά για να το λένε έτσι κάτι παραπάνω θα ξέρουν από μένα!)


Μαρτυρίες για το μοναστήρι έχουμε από τα τέλη του 16ου - αρχές του 17ου αιώνα. Υπήρξε ένα πλούσιο μοναστήρι με πολλά κτήματα. Ο αρχικός ναός του επεκτάθηκε, ανακαινίσθηκε και αγιογραφήθηκε εκ νέου το 1715, σύμφωνα με επιγραφή  στην αγιογραφημένη κόγχη της Προσκομιδής.
Το 1922 έγινε η "Σπιναλόγκα" της περιοχής, για όσους είχαν προσβληθεί από την ευλογιά. Αυτός ήταν και ο λόγος που μετά την επιδημία, σφυροκόπησαν τους τοίχους, καταστρέφοντας φυσικά τις τοιχογραφίες, και τους ασβέστωσαν για απολύμανση!
Σώζεται ωστόσο τμήμα του ξυλόγλυπτου τέμπλου, από τα μέσα του 18ου αιώνα, όπως επίσης και δεσποτικές εικόνες του 17ου αιώνα εξαιρετικής τέχνης!
Πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου!
(Πληροφορίες από τη σελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Λευκάδας και Ιθάκης)







Σ΄ αυτό το πανηγύρι βρέθηκα λοιπόν κι εγώ για πρώτη φορά! Κόσμος από το χωριό κυρίως αλλά και από άλλα χωριά είχε μαζευτεί, μέσα και έξω από την εκκλησία!


Η εικόνα του αγίου έξω από την πίσω πόρτα του ναού περίμενε τους πιστούς να προσκυνήσουν και να ανάψουν ένα κερί ή μια λαμπάδα στον καβαλάρη άγιο!




Τα κοφίνια με τους άρτους σε μια άκρη!
Έξω από τον περίβολο της εκκλησιάς άρχισαν να καταφτάνουν τα άλογα που θα συνόδευαν τη λιτανεία της εικόνας! Άλογα όμορφα, περήφανα, όπως ίσως αυτό που καβάλα του ο άγιος σκότωσε το δράκο!






Και να ξαφνικά ένας διαφορετικός καβαλάρης! Μόλις 91 ετών, στητός απάνω σε ένα άσπρο άλογο, διάβηκε περήφανα το πορτόνι της εκκλησίας, μπήκε στην εσωτερική αυλή, και έκανε το σταυρό του μπροστά στην πόρτα της εκκλησιάς! Είμαι σίγουρη ότι αν το μέγεθος της πόρτας το επέτρεπε θα ΄χε μπει με το άλογο στο ναό!
"Καβάλα πάει στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάει"!




Αυτός ήταν φυσικά και ο εκλεκτός που κράτησε την εικόνα του αγίου στη λιτανεία, πάνω στ΄ άλογο πάντα!





Και μετά η ευλογία των άρτων και των γιορτινών κόκκινων αυγών και η αρτοκλασία!




Έξω, ο σύλλογος του χωριού είχε φροντίσει για άλλου είδους κεράσματα των πιστών!


Και στο τέλος, ο Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης Θεόφιλος,  φωτογραφήθηκε εντός του ναού με όσες Μαραντοχωρίτισσες και κοντοχωριανές τιμούν ακόμα την παραδοσιακή στολή του τόπου μας!



Ένα όμορφο πρωινό, ένα παραδοσιακό πανηγύρι , χωρίς πραμάτειες και φωνές! Ήρεμο ήσυχο , όπως αρμόζει να τιμάται κάθε άγιος!



Ευχαριστώ πολύ την Καίτη Κακαβούλη για τη φωτογραφία που μου παραχώρησε!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

4 σχόλια:

  1. Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ
    ΠΟΥ Τ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ
    ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΡΟ ΠΟΝΑ
    ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΕΡΙΑΝΑ(Μ ΡΑΣΟΥΛΗΣ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι κριμα που στις εκκλησιες η εκκλησια του νησιου επιβαλει της βυζαντινες εικονες που δεν ταιριαζουν με τις μεταβυζαντινες της κουλτουρας μας Μπραβο για το Μπλοκ Κ. Σκλαβενιτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον γίνονται απόπειρες για την αναστήλωση των παλιών μονατηριών. Σας ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή