Μποσκέτο, ο ανθώνας της παραλίας

Μποσκέτο, λένε οι Λευκαδίτες το άλσος, το δημοτικό κήπο της παραλίας στην είσοδο της πόλης, ανάμεσα από την πλατεία Σικελιανού και τα ξενοδοχεία Νήρικος και Λευκάς.






Φιλοξενεί  τις προτομές των Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Άγγελου Σικελιανού, Λευκάδιου Χέρν, Κλεαρέτης Δίπλα Μαλάμου, Δημήτρη Γολέμη, καθώς και το Ηρώο των πεσόντων του πολέμου του 1897. Γι΄ αυτό λέγεται και Κήπος των Ποιητών.

Από το 1925 που τοποθετήθηκε στον Κήπο η προτομή του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, αποκαλέστηκε και "Κήπος του Βαλαωρίτη", ονομασία που είχε αρχικά δοθεί στον μεταγενέστερο Κήπο (Άνθωνα) της πόλης στην περιοχή του νοσοκομείου.




Η λέξη είναι ιταλική (>boschetto) και θα πει μικρό άλσος, ανθόκηπος.

Η ονομασία καθιερώθηκε στην ιταλική, καθώς μέχρι το 1864 αυτή η γλώσσα ήταν η επίσημη της Διοίκησης, και εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμα σε πολλές εκφράσεις της καθομιλουμένης.

Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1825, τότε που οι Άγγλοι, σχεδίασαν την επέκταση της πόλης που έως τότε δεν είχε διέξοδο στη θάλασσα.
Οι Άγγλοι ανήγγειλαν επιχώσεις μεταξύ της ξερολιθιάς που κατασκεύασαν και της βαλτώδους ακτής της πόλης, με εθελοντικό χαρακτήρα. Όσοι κάτοικοι είχαν τη δυνατότητα να επιχώσουν κάποιο τμήμα αυτής της έκτασης, τότε αυτό, ως οικόπεδο θα περνούσε στην κατοχή τους. Αυτό κυρίως έγινε από τους τότε άρχοντες του νησιού, που φυσικά έγιναν ιδιοκτήτες των πρώτων κτιρίων της παραλίας. Έτσι δημιουργήθηκαν οι σημερινοί οδοί Άγγελου Σικελιανού και Δημήτρη Γολέμη, κτίστηκαν τα πρώτα κτίρια της παραλίας και δημιουργήθηκε ο Δημοτικός Κήπος.


Στο Μποσκέτο, παλιότερα υπήρχε μια πέτρινη εξέδρα, που τα καλοκαίρια έδινε η Φιλαρμονική εκεί τις κυριακάτικες συναυλίες της, ενώ φιλοξενούσε επίσης παραστάσεις από  θιάσους της εποχής, ποιητικές βραδιές και άλλου είδους θεάματα. Κυρίως τα θεάματα προορίζονταν για την αριστοκρατία της πόλης, ενώ ο λαός παρακολουθούσε όρθιος από απόσταση. Μάλιστα έμειναν ονομαστές οι συναυλίες της φιλαρμονικής όταν αρχιμουσικός ήταν ο Ιταλός Φραγκίσκο Νικολίνι. (Ο Π.Θ. Κουνιάκης αναφέρεται σε εκδήλωση στο Μποσκέτο "μιαν αλησμόνητον φωτόλουστον παννυχίδα προ χιλίων ακροατών", όπου ο Νικολίνι από ένα δέντρο εμιμούνταν το αηδόνι με το βιολί του).



Το κείμενο αποτελεί μέρος της σελίδας Boschetto

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου