Βαρύ το τίμημα και ασήκωτο.
Από τα έγκατα της γης που βγήκε, δεν έμοιαζε με τα άλλα τα καρκαντζέλια.
Ήταν κακό και μοχθηρό, δεν πείραζε για χωρατό τον κόσμο , αλλά του άρεσε πόνο να προκαλεί και φόβο.
Και έτσι ο Θεός αποφάσισε ότι πλάσμα δικό του δεν είναι και τον έκανε ξύλο, καμπουριασμένο και κούφιο.
Αλλά του ΄δωκε στις άκρες του μια αποστολή ... μη στέκει άχρηστο κούτσουρο. Ευχή και κατάρα του 'σταξε η θεϊκή θέληση να πληρώσει για τα κρίματά του.
Να κάνει ζωή, τον φόβο που σκορπούσε.
Κρατά τη ζωή στους ώμους του λοιπόν και της δίνει τροφή από τη γη, να ανθίζει!



Θέση Σωτήρω στο Φτερνό.

Ευχαριστώ τον Ανδρέα Α. που μου γνώρισε αυτόν τον μικρό παράδεισο!