Που το θυμήθηκα θα μου πείτε! Έφυγε τώρα, πέρασε.
Τώρα στο μυαλό μας είναι το καλοκαιράκι. Και το περιμένουμε πώς και πώς κάποιοι για να επιστρέψουμε εκεί.
Πού;
Μα στη Λευκάδα φυσικά! Στο αγαπημένο νησί! Στο νησί του ονείρου, που με όλα τα στραβά και τα ανάποδα του μας τραβά σαν μαγνήτης.
Αλλά να μωρέ το Πάσχα ζήσαμε, αυτό θυμόμαστε τώρα.
Το τρίτο Πάσχα στη Λευκάδα!
Όπως πάντα αξέχαστο.
Ακόμα κι αν το καιρός μας έκανε ζόρικα τερτίπια.
Ακόμα και αν δεν έβγαλα την προγραμματισμένη μου δουλειά (Τελικά το Πάσχα, ποτέ δεν ολοκληρώνω κάτι, οπότε απορώ γιατί κάθε φορά προγραμματίζω ...).
Ακόμα και αν είχαμε και τις περιπέτειες μας. (Αχ! Ιώ, πάει η Πλαγιά).
Ακόμα και αν δεν είδα τους φίλους μου (κάποιους), όσο θα ήθελα. (ακούς Ειρήνη;)
Ακόμα κι αν ξεπαραδιάστηκα.
Αλλά σιγά.
Μου αρκεί ότι πήγα μια υπέροχη βόλτα, που όμοια της είχα να κάνω από παιδί, με τον αγαπημένο μου Βασίλη στην παιδική μου παραλία.
Μου αρκεί ότι φέτος κατάφερα να κάνω, έστω και τη μισή από εκείνη τη γύρα στο στόλισμα των επιτάφιων, που το προγραμμάτιζα τα δυο προηγούμενα χρόνια και δεν είχε γίνει ποτέ
Μου αρκεί που ξαναείδα και γνώρισα καλύτερα, υπέροχους ανθρώπους.
Που γνώρισα νέους και γεμάτους σχέδια για τον τόπο τους, ανθρώπους.
Που γνώρισα έναν καταπληκτικό άνθρωπο, ζωντανό θρύλο και θησαυρό γνώσεων, μέσω της εγγονής του. (Φροσάκι !!!).
Που ανακάλυψα ότι υπάρχει και άλλη Φιλαρμονική στο νησί. Αυτή με το όνομα του Άγγελου Σικελιανού, που αφού βγήκε μια φορά και δύο, θα ξαναβγεί!
Που για άλλη μια φορά μια κοριτσοπαρέα ήπιε μπυρίτσες και άγια τσιπουράκια.(και έφαγε... μη ξεχνιόμαστε!!!!).
Μου αρκεί που έκανα ένα ακόμα Πάσχα με τη Μάχη.
Μου αρκεί που γνώρισα καλύτερα τα "σόγια" μου τα Μαραντοχωρήτικα, απωθημένο παιδικό ...
Μου αρκεί που έκανα δυο υπέροχες βόλτες με την πριγκιπέσα μου.
Που επιτέλους έκανα μια πρώτη γνωριμία με το μαγικό βουνό.
Που έκανα by night με την Όλγα.
Που έκανα μια απερίγραπτη βόλτα "κόβοντας" το νησί στα δύο, με ένα άνθρωπο που του χρωστάω τις καλύτερες ευκαιρίες της ζωής μου και πέρασα καταπληκτικά.
Που απέσπασα αφιέρωση από τον καλύτερο ερευνητή-γατοδαμαστή-3Dβιντεοδημιουργό-ηθοποιό-κλπ που υπάρχει στο νησί.
Που δεν πλακώθηκα στις φάπες με το Λευτέρη.
Που μέχρι την τελευταία μέρα έτρεχα να προλάβω.
Ε, για αυτά και για άλλα!
Ψηφίζω δαγκωτό Πάσχα στη Λευκάδα.
Άντε ... καλό καλοκαίρι μας τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου