Χθες, το Δευτεριάτικο βραδάκι ήταν διαφορετικό. 

Το πέρασα στο Θησείο, σ΄ έναν πολύ όμορφο χώρο με θέα την φωτισμένη Ακρόπολη και με παρέα που μύριζε Λευκάδα. Συγκεκριμένα, μύριζε Εγκλουβή.

Την αγαπάω την Εγκλουβή. 

Αν και έζησα όλα τα καλοκαίρια μου δίπλα στη θάλασσα, αυτό το χωριό εκεί πάνω με τραβάει σαν μαγνήτης. 

Ίσως η δροσιά του, ίσως η ηρεμία του, ίσως γιατί όποτε ζήτησα βοήθεια στα δικά μου παλαβάτα, εκεί πάνω, την είχα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Είχε την τιμητική της λοιπόν χτες βράδυ η Εγκλουβή. 

Ο Μίμης, ο δικός μας Μίμης, παρουσίασε την ποιητική συλλογή του. 

Παρουσίασε ουσιαστικά τα μυστικά του. Μας τα μετέφερε σε χαρτί, απλά, λιτά, όπως ακριβώς βγήκαν από την ψυχή του και να ... τώρα είναι εδώ μπροστά μας, σε ένα καλαίσθητο βιβλίο, ομορφοστολισμένα με ένα όμορφο τριαντάφυλλο στο εξώφυλλο.

"Γι΄ αυτούς που χάσανε νωρίς" είναι ο τίτλος των ποιημάτων του, αλλά τη βραδιά αυτή δεν την έχασε κανείς σχεδόν από τους φίλους του. Ήταν όλοι εκεί, συγχωριανοί και κοντοχωριανοί, Λευκαδίτες από όλα τα χωριά, διαδικτυακοί φίλοι, οικογένεια.

Όλοι ήρθαν να στηρίξουν το ξεκίνημα του ταξιδιού της ποιητικής συλλογής του Μίμη.

Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβαν η Αγγελική Ραυτοπούλου, που δημιούργησε και το όμορφο εξώφυλλο του, ο εκδότης της ΑΡΙΣΤΑΡΕΤΗΣ Δημήτριος Σταυρακάκης, και οι "δικοί" μας Ηλίας Γεωργάκης και Δημήτριος Βερύκιος. 

Ποιήματα του Μίμη απήγγειλαν ο Δημήτριος Βερύκιος και η Μαγδαληνή Τσακάλωφ, ενώ στο πιάνο συνόδευε η Λουκία Γκαρδιακού.

Ο Μίμης φανερά συγκινημένος και έχοντας δίπλα του τη γυναίκα και τα παιδιά του, ευχαρίστησε τους πάντες για τη βοήθεια τους και την παρουσία τους στο όμορφο χώρο "Αθηναίων Πολιτεία", υπέγραψε με ιδιαίτερες αφιερώσεις για κάθε έναν ξεχωριστά τα βιβλία μας και πάντα χαμογελαστός και ευδιάθετος φωτογραφήθηκε με όλο τους φίλους του.

Δεν ξέρω τι είναι ο Μίμης σαν ποιητής, ξέρω όμως τι είναι σαν άνθρωπος και σαν φίλος.

Είναι ο Μίμης που μοίρασε το γλυκό "καρυδάκι" του σε μια παρέα ένα μεσημέρι του Αυγούστου στην πλατεία της Εγκλουβής, χωρίς να τους ξέρει, μόνο και μόνο γιατί τους έφερα εγώ.

Είναι ο Μίμης που κόντεψε να τραυματιστεί άσχημα, σε έναν σχεδόν ολοήμερο περίπατο στα "μυστικά" της Εγκλουβής, μαζί με τον Χρήστο και την Υπαπαντή για να μου δείξουν εκείνα τα έρμα τα ξωκλήσια. Και που μετά γελούσε όλη την ώρα, κάνοντας πλάκα, αν και είμαι σίγουρη ότι είχε ο καημενούλης μου τρομάξει πολύ.

Είναι ο Μίμης της φιλοξενίας κάθε φορά που ανέβαινα στο χωριό του.

Είναι ο Μίμης που του χρωστάω πολλές από τις γνώσεις που έχω αποκτήσει για την Εγκλουβή.

Είναι ο Μίμης που του χρωστάω πολλά.