Αφιέρωμα στη Λευκάδα (β΄μέρος)


Αυτό το αφιέρωμα στη Λευκάδα, μου ζητήθηκε πριν δυο χρόνια περίπου από τον Σ.Α. διαχειριστή του fylada.gr, που δυστυχώς δεν βρίσκεται πια στον αέρα, μιας εξαιρετικής σελίδας με την οποία συνεργάστηκα δυόμιση χρόνια. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω για πρώτη φορά κάτι που δεν αφορούσε το νησί μου, με εξαίρεση αυτό το αφιέρωμα που λόγω του όγκου του (γράφω και πολλά, τρομάρα μου), χωρίστηκε σε δυο αναρτήσεις. Εδώ λοιπόν συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε το ταξίδι μας στη Λευκάδα.

Η Λευκάδα της ιστορίας ….
Στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας θα αφεθείς να περπατήσεις και θα κάνεις ησυχία να ακούσεις την σχεδόν 700 ετών ιστορία του. Από το 1300 μέχρι και τον 19ο πρωτοστατούσε σε κάθε ιστορικό γεγονός του νησιού, ενώ τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι φοβερότεροι πειρατές της Μεσογείου κατέστρωναν εκεί τα κουρσάρικά σχέδια τους.
Κι από το βόρειο άκρο θα πας στο νότιο στο ακρωτήριο του Λευκάτα, ή Κάβο Δουκάτο, ή της Κυράς. Εκεί δέσποζε το ιερό του Απόλλωνα και ο μύθος μιλά για το σάλτο της Σαπφούς (εξ΄ ου Κάβος της Κυράς) που έπεσε στα βράχια του να ξεχάσει τον έρωτα της. Επιβλητικό τοπίο! Κατάλληλη ώρα, φυσικά το ηλιοβασίλεμα!

Η Λευκάδα του μπάνιου και της θάλασσας ….
Που να σας στείλω για μπάνιο;
Στο Μύλο, δυτική ακτή, άγρια ομορφιά, κύμα, απόλυτο μπλε, ηλιοβασίλεμα. Στον Άγιο Νικήτα. Δυο οι τρόποι για να πας. Ή θα πας με πλοιάριο από το λιμανάκι του χωριού, ή (το προτιμότερο) από το μονοπάτι που περνά από το πευκοδάσος, πάνω στο λόφο. Στα μέσα του χωριού θα βρεις την πινακίδα και θα την ακολουθήσεις. Θα απολαύσεις θέα προς το χωριό και τις βόρειες ακτές, θα συναντήσεις ένα ξεχασμένο παρατηρητήριο του πολέμου του 40 και ύστερα το Ιόνιο θα απλωθεί στα πόδια σου και δε θα θες να φύγεις.(Συμβουλή, η παραλία δεν είναι οργανωμένη, φρόντισε να έχεις τα απαραίτητα!).
Στο Γυαλό. Δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τις διάσημες γειτονικές τους παραλίες. Έχει την ομορφιά και την αγριάδα τους, έχει και άνεση. Απέραντη, ψιλοοργανωμένη, πας μέχρι την αμμουδιά με το αυτοκίνητο σου και μένεις μέχρι να πέσει ο ήλιος στη θάλασσα. Ε.. μετά αν σου κάνει καρδιά …φύγε!
Στο Αγιοφίλι. Το ζεστό μήνα Αύγουστο, έχει κόσμο, πολύ! Αλλά απλά είναι πανέμορφα. Το Πόρτο Κατσίκι σε μικρογραφία. Θα πάρεις καϊκάκι από τη Βασιλική. Αν δε θες το πολύ χαμό και δεν είσαι και της πολύς ώρας στην παραλία, τότε πήγαινε νωρίς κι όταν αρχίζει κι έρχεται ο κόσμος, εσύ φύγε. Αν ανήκεις στους τολμηρούς, ανέβα στο μεγάλο βράχο δυτικά και επιδώσου σε επιδεικτικές βουτιές. Είναι οργανωμένη, αλλά ας είσαι κι εσύ!
Στην Αμμούσω. Μικρή παραλία με χοντρό βότσαλο. Στο Μαραντοχώρι θα βρεις το δρόμο που θα σε οδηγήσει εκεί. Επειδή είναι μικρή γεμίζει γρήγορα κόσμο. Έχει ταβερνάκι και καφέ που μπορείς να φας και να χαλαρώσεις. Χαρακτηριστικό της τα πηγάδια, ακριβώς δίπλα στην παραλία.
Στο Σκύδι, ή Αφτέλι. Ακόμα πιο μικρή. Αλλά μια ομορφιά! Θα πας από τη Εύγηρο, ένα χωριό που δε σου γεμίζει το μάτι, αλλά περνώντας πάρε και λαδοκούλουρα από το ξυλόφουρνο της. Μετά θα ξαναπάς. Στο Σκύδι, λένε βγήκε ο Τηλέμαχος, ο γιος του μυθικού Οδυσσέα, γυρνώντας από τη Πύλο. Να πας κι εδώ νωρίς. Έχει καφέ που μπορείς να βρεις και φαγητό. Βγαίνοντας θα απολαύσεις το πιο δροσερό ντουζ της ζωής σου με το νερό της στέρνας.
Από κει και πέρα έχει πολλές επιλογές, όπου δεις θάλασσα κολύμπα άφοβα, δυτικά και ανατολικά.
Αν είσαι αθλητικός τύπος μπορείς να κάνεις surf στη Βασιλική και στον Αη Γιάννη στην πόλη. Kitesurf στους Μύλους, στην πόλη. Παραπέντε στην Εξάνθεια και στο Κάθισμα. Παιχνίδια της θάλασσας, στη Βασιλική, στον Μικρόγιαλο και στο Νυδρί. Καταδύσεις στην Νικιάνα.

Η Λευκάδα της φύσης …
Αν σου αρέσει να κάνεις ποδήλατο και να περπατάς, παντού η Λευκάδα θα σε μαγέψει. Αν πάλι όχι, πάλι θα σε μαγέψει. Γιατί παντού σχεδόν μπορείς να πας με αυτοκίνητο και περπατώντας λίγο να γνωρίσεις όμορφες γωνιές της.
Στους Σκάρους. Ένα μονοπάτι που συντηρείται κι είναι μόνιμα ανοιχτό ξεκινά από τη Νικιάνα και ανεβαίνει στο μαγικό βουνό των βελανιδιών των Σκάρων. Σε αυτό άλλωστε κάθε Οκτώβρη, διοργανώνεται Αγώνας Ορεινού Ανωμάλου Δρόμου. Μέχρι όποιο σημείο και να φτάσεις η ομορφιά θα σε αποζημιώσει.
Στους παλιούς οικισμούς. Θα σε στείλω στα Ρεκατσινάτα. Ένας εγκαταλελειμμένος οικισμός πάνω από την Καρυά. Θα φτάσεις με το αυτοκίνητο έξω από την «πύλη» του και θα περιηγηθείς στα στενάκια του και στα σπίτια του ξεχνώντας το σήμερα. Η Θέα προς τον κάμπο της Καρυάς και τα Σφακιώτες θα σε συναρπάσει. Να πας και στο Νιχώρι. Πάνω από το Νυδρί. Πλέον κάποια από τα παλιά του σπίτια ανακαινίζονται, ευτυχώς όμορφα. Ησυχία και απέραντη θέα προς τα Πριγκηπονήσια και την ανατολή. Έχει κι άλλα, το Άλατρο, το Ρουπακιά, το Μανάσι, ο Νικολής, κι άλλα πολλά. Άλλα κρατούν ακόμα ζωή, αλλά όχι, αλλά κρατούν παντού ομορφιά!
Αναζήτησε τα φαράγγια και τους μικρούς αλλά εντυπωσιακούς καταρράκτες του νησιού. Πέρα από το διάσημο Δημοσάρι, στο Νυδρί, επισκέψου τη Μέλισσα, στο δρόμο από την πόλη για Καρυά θα βρεις πινακίδα που σε οδηγεί στα δεξιά σου στο ονειρικό φαράγγι. Στα νότια του νησιού, ρώτα για τις πηγές του Σύβρου, την Κερασία, το Αντελικό, τη Δάφνη. Στον Επίσκοπο ρωτήστε να σας πουν για την Ακόνη, μια εκπληκτική διαδρομή στην κυριολεξία μέσα στο ποτάμι.

(*) Στο οροπέδιο του Αη Δονάτου. Ήδη το αναφέραμε στη γιορτή της φακής. Να πάτε και με ησυχία και να περιηγηθείτε μέσα στον οικισμό των βόλτων. Οι μικρές αυτές πετρόχτιστες καλύβες συναντιούνται ήδη από την Ενετοκρατία και αποτελούσαν τη θερινή κατοικία των αγροτών τις περιόδους του θέρους στα στάρια και στα φακοχώραφα. Στο οροπέδιο υπάρχουν περίπου 150 αλλά μπορείς να συναντήσεις διάσπαρτους και σε άλλα μέρη του νησιού.

Birdwatching….
Αν βρεθείς στο νησί φθινόπωρο ή χειμώνα, θα μπεις στον πειρασμό να μάθεις τα πάντα για τα μεταναστευτικά πουλιά. Και δεν θα σταματήσεις να φωτογραφίζεις λεπτό. Αρκεί μόνο να πετύχεις εκείνο το ροζ σύννεφο από τα φλαμίγκος να πετούν πάνω από το ιβάρι της λιμνοθάλασσας …..

Η Λευκάδα των χωριών …
Καλή η θάλασσα, καλή κι η πόλη, αλλά σαν τα χωριά δεν έχει. Μη φοβηθείς να τα περπατήσεις, όλα, παραθαλάσσια και ορεινά, αν και η δική μου αδυναμία είναι τα ορεινά. Στο κέντρο του νησιού να πας στην Εγκλουβή, με μια εκπληκτική πλατεία που το καυτά καλοκαίρια του καλοκαιριού θα βρεις την απόλυτη δροσιά απολαμβάνοντας γλυκό του κουταλιού ή παγωτό καϊμάκι στα καφενεδάκια της. Αν σου αρέσει η παράδοση, τότε θα πιείς στο Πλατύστομα έναν ελληνικό στο καφενείο μουσείο του χωριού. Στον Αλέξανδρο θα πας να προμηθευτείς αρωματικά φυτά και βότανα από μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση. Περνώντας από τη Βαυκερή, σκέψου ότι ο πλάτανος της στην πλατεία του Αη Γιάννη έγινε τραγούδι, θα σου έλεγα να κάθισε να πιεις ένα καφέ και θα καταλάβεις το γιατί. Στους Σφακιώτες, πέντε χωριά (Κάβαλος, Σπανοχώρι, Ασπρογερακάτα, Λαζαράτα, Πινακοχώρι) με ιστορία αιώνων να τους σκεπάζει βαριά αφουγκράσου τις δυο εξεγέρσεις χωρικών (1357, 1819) που ξεκίνησαν από τα εδάφη τους κι έχε μαζί σου το «Φωτεινό» του Βαλαωρίτη να διαβάζεις καθώς θα δροσίζεσαι με μια σουμάδα δίπλα από τα πηγάδια στο Φρυά και πριν φύγεις να επισκεφτείτε το γραφικό σπηλαιοεξωκλήσι του Αγίου Στέφανου στο Σπανοχώρι.
Στη δυτική πλευρά να πάτε στον Δρυμώνα την άνοιξη που βάφεται μοβ το χωριό με τις ανθισμένες κουτσουπιές και το καλοκαίρι για να πιείτε καφέ στο σούπερ καφενεδάκι του. Στην Εξάνθεια θα βρείτε το πιο όμορφο εστιατόριο του κόσμου και θα φάτε στην κυριολεξία πάνω από τα σύννεφα, βλέποντας την πιο εκπληκτική δύση που είδατε ποτέ. Τα Χορτάτα συστήνονται επίσης για φαγητό, αλλά και καφέ στο πλατεάκι με τον τεράστιο πλάτανο σπηλιά. Αν βρεθείτε βραδάκι εκεί γύρω να πας στο Νικολή, μπορεί να πετύχεις μουσική βραδιά στο όμορφο ταβερνάκι του.
Στα χωριά της νότιας Λευκάδας, θα κάνεις μια στάση στον νερόμυλο στον Σύβρο να δροσιστείς με ένα αναψυκτικό καθώς θα μαθαίνεις πώς λειτουργούσε, ενώ αν είσαι της κρεατοφαγίας σε κάθε χωριό μπορείς να απολαύσεις λευκαδίτικους μεζέδες. (Δοκίμασε το φρυγαδέλι… θα με θυμηθείς).
Ανατολικά τώρα, όλα τα παραθαλάσσια χωριά αποτελούν αυτό που λέμε hot spot. Θα σου πρότεινα να περάσεις μια βόλτα από το Κατωχώρι για μια συζήτηση με τους ηλικιωμένους του χωριού στο καφενεδάκι του, πριν ή μετά την επίσκεψη σου στα θρησκευτικά μνημεία του. Κι ύστερα να πας μέχρι το ακρωτήριο της Αγίας Κυριακής, μετά το Γένι, από το μικρό μονοπάτι, για να κατανοήσεις πλήρως γιατί ο Γερμανός φιλέλληνας κι αρχαιολόγος Δέρπφελντ (τον αναφέραμε στα ιστορικά του νησιού στην αρχή) θέλησε να θαφτεί εκεί, για να «κοιτά» το νησί αιώνια. Κάνε και μια βουτιά στο Δεσίμι, φεύγοντας κι απόλαυσε και μια παγωμένη μπύρα σε ένα από τα «μέσα στη θάλασσα» ταβερνάκια του.

Τι να πάρεις φεύγοντας από τη Λευκάδα…
Φακές, μέλι, Λαθύρια (όσπριο σε αποκλειστικότητα στο κάμπο της Καρυάς), λαδόπιτα, σουμάδα, σαλάμι, παστέλια και μαντολάτα, λαδοκούλουρα, κρασί.
Και φυσικά καρσάνικα κεντήματα (μοναδική βελονιά στην Ελλάδα, και Λευκαδίτικα (Πορσάνικα) μαχαίρια.


Η Λευκάδα των εποχών ….
Τη Λευκάδα θα την γνωρίσεις καλοκαίρι, αλλά φεύγοντας θα σου μείνει η απορία πώς να είναι το φθινόπωρο, το χειμώνα και την άνοιξη. Και τότε είναι που θα ξανάρθεις, ξανά και ξανά. Και κάθε εποχή θα γίνει η συνήθεια σου.
Θα γίνει η συντροφιά σου.
Θα γίνει η ερωμένη σου!
Και δεν θα την ξεχάσεις ποτέ!

Δείτε το πρώτο μέρος [εδώ]

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου